intuïtie

Hoe ga jij om met je onbewuste, je gevoel, je intuïtie? Vind jij “Het voelde gewoon goed” veel te soft en beslis je liever op basis van verifieerbare feiten? Of voel je tegenover rationele denkers juist een soort superioriteit als je iets 'diepers' inzet dat niet meetbaar is?

Eigenlijk is intuïtie niet het ‘stemmetje in je hoofd’ - die lastige innerlijke criticus - maar het ‘stemmetje in je hart’. Maar bedenk dat beide inwendige ‘stemmetjes’ je zowel de goede als de verkeerde kant op kunnen sturen.

Soms werkt ‘handelen op gevoel’ heel effectief, vooral waar snel handelen vereist is: meteen wegrennen bij gevaar, of juist eropaf om iemand te redden. Ook voel je intuïtief aan dat het bij complexe vraagstukken nuttig is ‘er eerst een nachtje over te slapen’, want dan heeft je onderbewuste de tijd om alle indrukken te verwerken.

Maar de zwakte van afgaan op je intuïtie is dat je werkt met bekende gegevens, veilig en vertrouwd. Veel van wat je ‘intuïtief’ meent te weten, komt voort uit impliciete - vaak vertekende - herinneringen en uit diep gewortelde vooroordelen die je onbewust zwaar laat meewegen. Dat houdt je weg van nieuwe inzichten en creatieve oplossingen, terwijl je juist eye openers nodig hebt voor een sprong voorwaarts.

Hier wreekt zich dat je niet kunt weten wat je niet weet, of anders gezegd: er zitten gaten in je kennis, je hebt blinde vlekken, je neemt graag informatie op die bij je wereldbeeld past. Ook iets ‘weten uit ervaring’ is riskant, want je geheugen is onbetrouwbaar en ingekleurd. Als je daar geen rekening mee houdt, krijgt je intuïtie meer ruimte dan goed is.

Ga dus niet alleen af op je gevoel, houd er altijd - heel rationeel - rekening mee dat alles anders kan zijn dan je in eerste instantie denkt of voelt. Alleen een open mind geeft je onbeperkt de ruimte voor je verdere ontwikkeling.