karakter

Zeg jij ook wel eens Zo ben ik nou eenmaal, dat zit in m’n karakter of Dat zit in m’n genen? Diep van binnen weet je ook wel dat dit uitvluchten zijn, smoesjes om niet in actie te hoeven komen. En ook dat je er geen stap verder mee komt, al is het heel verleidelijk om op deze manier lastige keuzes te ontwijken. Je kan er immers niks aan doen? En als je maar vaak genoeg herhaalt Dat kan ik toch niet, wordt het vanzelf waar en kan je zeggen: Zie je wel!

Natuurlijk is er sprake van genetische aanleg en heb je bepaalde kwaliteiten ‘meegekregen’. Maar dat ontneemt je nog niet de mogelijkheid om zelf het roer in handen te nemen als dat nodig is. Je genen zijn niet allesbepalend en bovendien is je karakter niet onveranderlijk:

Zaai een gedachte, oogst een handeling,
zaai een handeling, oogst een gewoonte,
zaai een gewoonte, oogst een karakter,
zaai een karakter, oogst een levensbestemming.

Je hebt dus zelf veel invloed op wat je doet en wat je nalaat, je kan hardnekkige patronen doorbreken en je bekwamen op terreinen waar niet je grootste talenten liggen. Dat begint met een goed voornemen, een positieve gedachte, een constructieve houding. Daarmee bied je weerwerk tegen die ‘innerlijke smoesjes-verkoper’, die je probeert vrij te pleiten van de morele plicht om jezelf verder te ontwikkelen en je kwaliteiten in te zetten in het belang van jezelf en van je omgeving. Dan toon je pas echt karakter.